Terugblik 2011

2011 was voor mij het jaar wat volledig in het teken stond van De DolomitenRundfahrt en de hele week ervoor. In de aanloop naar deze week toe is er een paar keer getraind (zelfs onder winterse omstandigheden) in het Teutoburgerwald. Traditioneel is Veenendaal-Veenendaal elk jaar voor mij de eerste serieuze tocht, ditmaal gereden met George en Ryk. Tijdens een kort weekend in Limburg is de AGR voor het het eerst bedwongen. Na dit korte weekend volgde nog een een heuse "hoogtestage" van een week in Limburg vanuit onze vaste camping in Schin op Geul. Tussendoor werd nog een aantal keer getraind in de omgeving van Arnhem en is samen met Henk Postma en MaartenTjallingii de skoda clinic gereden. Al met al een redelijk verlopen voorbereiding zonder tegenslagen. De goede voorbereiding betaalde zich uit door in de Oostenrijk week de GrossGlockner op mijn palmares bij te schrijven en als klap op de vuurpijl de Klasbak Trofee te winnen. Het voorlopige hoogtepunt van mijn fietsbestaan. De afsluitende cyclo kon ik niet anders dan op reserve rijden. Aardig was nog dat ik na een aflopende ketting echt de laatste renner in koers was met de bezemwagen 5 meter achter me. In de zomer heb altijd een dipje in motivatie. Daarna gooide ziekte wat roet in het najaar waardoor 2011 als een kaarsje uitging. Toch zal 2011 vooral in de herinnering blijven als de winnaar van de Klasbak trofee.

Voorzichtig met vuurwerk, fiijne jaarwisseling en alvast beste wensen voor 2012.

Hannes is geen poetser

Vanmiddag was volgens buienradar de anti wind route geen optie. Allemaal buien ten oosten van Leeuwarden. Vandaar dat ik samen met Hannes de westkant van Leeuwarden als route koos. Op de ATB, want de weg was nog nat en Hannes is niet zo'n poetser. Via Franeker wegwijzerde de Garmin ons naar Tzummarum en Minnertsga. Een vreselijk kaal stuk waar hard gewerkt moest worden om de wind te counteren. Vanaf Jacobi Parochie was het lekker uitfietsen tot aan Stiens. Al met al toch lekker 2 uurtjes en dik 50km. Wellicht morgen nog een rondje afhankelijk van het weer en anders waren dit de laatste kilometers van 2011.

Spinning

Donderdag avond nog een uurtje spinning gepakt in de sportschool. Zoals gewoonlijk bij het spinnen weer een plas water onder de fiets.

Nog een Procee in het peloton

Het peloton in Friesland kan zich opmaken voor het enige echte talent van de familie Procee. Mijn broertje Robert heeft een mooie Focus gekocht en is inmiddels zover dat ie gewoon samen met mij en senior de klinkers uit de weg trapt. Vandaag toch nog een mooie duurtraining van 65 kilometer gemaakt. Morgen een dagje niks en dan pakken we de draad woensdag weer op.

Echt trainingsweer

Wat staat er de komende dagen allemaal op het programma? Eten, drinken, zitten, hangen, slapen en dan hetzelfde riedeltje nog weer een keer opnieuw. En dat dan een week achterelkaar. Nou heb ik het voordeel dat ik niks meer groei van al dat eten en drinken.......ik blijf 1meter 78!!!
Enfin zo tussen de kalkoen, salades en oliebollen train ik maar gewoon door. Het is immers echt trainingsweer! Vanmiddag een mooie lange duurtraining van 3 uur gedaan.
Fijne kerstdagen!!

De Hel van het Noorden

Meer dan een half uur door dezelfde straat rijden is niet alledaags, behalve als je route via de Oude Bildtdijk gaat. Normaal mijd ik in de herfst en de winter de Hel van het Noorden in verband met de harde wind. Waait het elders een windkrachtje 2 dan kun je er op de Oude Bildtdijk gerust 2 beaufort bij optellen. In deze periode niet mijn meest favoriete route. Vanmiddag echter met een lichte westenwind was het in de luwte van de huizen op de Oude Bildtdijk redelijk te doen. Het blijft overigens een markante straat. IJzerhandelaren, kunstenaars, verzamelaars, duitse touristen en vele andere excentriekelingen bevolken de hellingen van deze 14,2 km lange (in 1 jaar tijd aangelegde) langste straat van Nederland.
Op de foto: Hannes op een van de vele plekken waar de Bildtdykster hun rommel neerkwakken.

Arbeid en rust

Vandaag de laatste training in een blokje van drie dagen gehad. Een uur intensief spinnen. Voor het eerst de hartslag weer even opgejaagd. Het ging prima. Nu even de reactie afwachten. Morgen een rustdag en dan woensdag een hele lichte herstel training.

Tussen de buien door

Vamorgen reeds om 9u buienradar geraadpleegd. Mijn inschatting dat het met wat laveren tussen de buien door mogelijk moest zijn om een kort en droog rondje te maken kwam uit. Het laveren bracht me tot Zwarte Haan, waar de foto met uitzicht over het wad is gemaakt. Terug langs de zeedijk en met wat lusjes in en om Stiens heen kon ik net de anderhaf uur vol maken. Wel prettig dat buiten fietsen. Zeker na een week lang sporten met een plafond boven je hoofd.

Twijfel....

Twijfel om vanmiddag nog even op de fiets te stappen. Het leek erop alsof het vanmiddag wel 2 uur achter elkaar droog zou blijven. Wat doe je? Wel of niet.......Fiets wordt sowieso smerig, dat wordt dus op zeker poetsen en helemaal zeker dat het droog blijft weet je natuurlijk nooit. Je raadt het al, ik ben niet opgestapt, oh ja toch wel......op de hometrainer. Lekker droog en warm. Ik ben en blijf een mooi weer fietser. Morgen wellicht een kansje om even buiten te fietsen,

Uurtje hometrainer

Tsja wat moet je anders? Vanmiddag rustig een uurtje op de HT. Etappe 18 van de tour 2011 op de laptop voor je neus en je waant je in de koers.

Beslagen ramen

De spinning groep op de maandagavond is inmiddels behoorlijk aan het uitdijen. Nog slechts 3 fietsen en de hele zaal zit vol. De opzwepende trance die je begeleidt zorgt ervoor dat binnen no time de ramen zijn beslagen, ondanks de airco.

Geen tijd voor de foto

Vanmiddag zo rond een uur of 1 vertrokken met Hannes en George voor de anti wind route. Tot Westergeest min of meer voor de wind en tot dan nog redelijk op het gemakje. Vervolgens bleef het gas er op met als gevolg dat mijn hartslag tot aan Leeuwarden niet meer onder het omslagpunt is geweest, waarbij ik slechts een enkele keer mijn kopwerk kon doen. Door dit gekoers heb ik onderweg geen tijd gehad om een mooie foto voor de blog te maken, die komt een andere keer wel weer.

Maandagavond

Maandagavond is één van mijn vaste sportschool avonden. Naast een uurtje spinnen, wat ik voorlopig nog wat ingetogen blijf doen, pak ik meestal wat rug en buikspieren erbij. Deze spiergroepen blijven normaal gesproken altijd achter. Goed dus om die in de wintermaanden erbij te pakken.

Toch nog.....

Toch nog een kleine anderhalf uur vandaag kunnen fietsen. Deels op een redelijk droog wegdek en deels in de blubber van het groene ster. 1 rondje door de groene ster vond ik uiteindelijk meer dan genoeg voor vandaag. Het wordt deze week sowieso schipperen om nog wat buiten kilometers te maken met de voorspellingen.

Gereserveerd spinnen

Kan dat? Ja dat kan. Vanavond het spinnen weer opgepakt en op de hartslag gelet. met een gemiddelde hartslag van 70% van de max ben ik voor nu tevreden. De komende weken zal de opbouw verder vorm gaan krijgen.